Αυτή είναι η πρώτη μου σκηνοθεσία. Είμαστε στο 2006, ήθελα να κάνω ένα μυθιστόρημα γερμανικό αλλά ο Γιάννης Χουβαρδάς είχε βάλει ως θεματική των δοκιμών, ελληνικό έργο.Τού πρότεινα να κάνω μια θεατρική διασκευή των “Ρόδα,Τσάντα και κοπάνα” και χαμογέλασε. Τελικά, αφού είχα διαβάσει όλα τα ελληνικά έργα που μας είχαν στείλει στο θέατρο,αποφάσισα να γράψω ένα δικό μου σε συνεργασία με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου. Ήμουνα πρωτοδεσμήτης, η γυναίκα μου επίσης είχε περάσει στο Φυσικό και μάλλον το θέμα δεν μπορούσε να είναι κάτι πέρα από αυτό τον κόσμο.Της φυσικής.Χρυσή αναλογία,λοιπόν, και ο μαγικός αριθμός “φ”. Οι πρόβες οδηγούσαν συνεχώς το έργο προς καινούριες κατευθύνσεις.Τις γράφαμε σε βίντεο,πήγαινα σπίτι,κράταγα τα καλύτερα κομμάτια αυτοσχεδιασμών των παιδιών,πρόσθετα δικά μου, ανοίγαμε τις θεματικές ακόμα περισσότερο.Μέρα-μέρα. Ακόμη και μετά την πρεμιέρα,τις οποίας το φινάλε λίγοι είχαν την τύχη να δουν,δεν σταμάτησε να μας απασχολεί. Το πρωί της επομένης,σαν να είχαμε συνεννοηθεί,τηλεφωνηθήκαμε με τον Βασίλη,προβληματισμένοι.Χωρίς να ξέρουμε ακριβώς τί θα κάνουμε αποφασίσαμε να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί στο καφέ της Νομικής. 2 ώρες αργότερα είχαμε γράψει καινούριο φινάλε και θα το δοκιμάζαμε το ίδιο βράδυ.Απίστευτη αγωνία. Τελικά,μάλλον ήταν αυτό που χρειαζόταν για να δέσει όλη αυτή η περιπέτεια. Θυμάμαι αυτές τις μέρες με πολύ ένταση και αγάπη.Με ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους που βοήθησαν,που ερχόντουσαν στις πρόβες και μας έδιναν καινούριες ιδέες,μας έδειχναν τα λάθη,τα καλά – και αυτοί με πολύ αγάπη και τρυφερότητα. Κοκκίδου, Μπερικόπουλος,η Δέσποινα, Ο Θωμάς, η Μάσχα και άλλοι. Και πάνω από όλους ευχαριστώ τον Κώστα,την Άννα την Κατερίνα,τον Λευτέρη,την Κυριακή και τον Σωκρατίγκο. Είχα υποσχεθεί το βίντεο αυτό στα παιδιά από τότε.Δεν έκατσα να το μοντάρω ποτέ.Αυτό το ζεστό,δύσκολο,άγνωστο και όμορφο καλοκαίρι το έκανα. Δείτε και κρίνετε και εσείς με την ίδια αγάπη που σας προσφέρεται. Αργύρης 2012
Μικρή ‘φ’ ιστορία
